Jazda miejska

Tak naprawdę, nie bez przyjemności, przygotowywałem się do tego wpisu. Dzięki pięknej pogodzie codzienne dojazdy i powroty z pracy odbywałem za pomocą Wiesi. Niestety stało się to kosztem żony, za co przepraszam, która musiał korzystać z komunikacji miejskiej. Sprawę ułatwił fakt posiadania przez młodego motoroweru i on także śmigał do szkoły czy na treningi na dwu kółkach.

W sumie przez ten tydzień uzbierało się około 500 kilometrów w godzinach największego szczytu i późnymi wieczorami kiedy to jechałem, aby eskortować młodego w czasie powrotów z treningów. A kończył tak późno, bo w nagrodę trenował z seniorami.

Wracając do tematu. Charakterystyka W 800 sprzyja jeździe po mieście. Jej parametry, takie jak szerokość, jedyne 79 centymetrów, niewielka w sumie masa około 200 kilo ułatwiają manewrowanie i przepychanie się w miejskim gąszczu. Silnik oddaje moc równo i od samego dołu, co gwarantuje dobrą dynamikę przy zmianie pasa czy potrzebie nagłego przyspieszenia, nawet na zaniżonym biegu. Pozycja na siodle, także powoduje, że widzimy bardzo dużo. W zasadzie wzrok sięga ponad dachami osobówek czy niektórych Suv-ów. To charakterystyka bliska nakedów, zresztą czytałem gdzieś takie porównanie „W 800 to taki old schoolowy naked”. Oczywiście nie mogę się równać z Hornetem, bo i moc i przyspieszenia nie takie. Z drugiej strony Wiesie łatwiej okiełznać.

Z kilometra na kilometr rośnie też doświadczenie i lepsze wyczucie moto. Co za tym idzie skracają się czasy przelotów z punktu A do punktu B. Pierwsze dni to asekuracyjne przejazdy pomiędzy samochodami, wyczuwanie odległości i zachowań innych kierowców. Ponieważ sam dużo jeżdżę w puszce, wiem, że nie zawsze zobaczę motocyklistę, czy to przez zwykły poranny „letarg” czy to dynamiczną sytuację na drodze. Podstawowa zasada to jak zawsze na drodze, ograniczone zaufanie.

Największą zaletą Wiesi w ruchu miejskim jest jej akceptacja przez kierowców. Ona nie wzbudza agresji, po pierwsze jest cicha, nie dudni z rur jak chopery i nie wyzwala wulkanicznych drgań wysokich obrotów ścigaczy. Tak wiem, niektórzy motocykliści uważają, że jak będzie ich słychać to także widać, mają prawo tak myśleć i pewnie w niektórych sytuacjach zdaje to egzamin. Niestety pociąga to także za sobą niechęć kierowców samochodów. Druga sprawa to wygląd motocykla, najczęściej mijany kierowca podnosi kciuk do góry, lub z uznaniem kiwa głową.

Co do samej techniki jazdy w korku. Staram się omijać nie wyprzedzać, czyli jadę tylko wtedy kiedy samochody stoją, kiedy ruszają jadę równo z nimi. Ta zasada powoduje, że nie jestem narażony na nagłe zmiany pasa, czy też zwykłe chamstwo zajeżdżania drogi. W większości przypadków kierowcy robią wole miejsce, choć zdarzają się odmieńcy. Jeśli jest ciasno, na tyle, że pewnie bym przejechał, ale wzbudził niepewność u kierowcy samochodu, w obawie o lusterka, czy lakier, odpuszczam i czekam, aż ruszy. Za chwilę zawsze znajdzie się miejsce. Nic na siłę.

Podsumowując. Wiesia idealnie nadaje się do miasta. Teraz już wiem, że to był dobry wybór, przy założeniu, że będzie to także moto jako środek transportu w godzinach szczytu. VN czy Shadow na pewno nie było by to tak łatwe i przyjemne. No i najważniejsza zasada na drodze, zawsze ostrożnie i miło w stosunku do innych użytkowników drogi. Zawsze dziękuję jak ktoś zrobi mi kawałek wolnej drogi i nie staram się przepychać do granic możliwości.

Szerokości nawet w mieście J