BSA A7 brytyjski motocykl produkowany przez Birmingham Small Arms Company (BSA) w fabryce w Birmingham od 1946 roku. Były dwie wersje A7, oryginalna 495cc i mocniejsza 497cc produkowana od 1950 roku. Choć nazwa A7 została zmieniona na Twin Star i później Shooting Star BSA A7 produkowano z niewielkimi zmianami do 1961 roku.
BSA
A7 został zaprojektowany przez Val Strona , Herberta Parkera i Davida
Munro. BSA A7 był pierwszym produkowanym przez BSA dwu - cylindrowy
motocyklem. Już w 1939 roku BSA było gotowe do uruchomienia jego
produkcji, ale wybuch II wojny światowej opóźnił jej uruchomienie aż do
września 1946 roku. Pierwsze A7,
które zjechały z linii produkcyjnej zostały przewiezione do Paryża na
pierwszą wystawę motocykli po zakończeniu wojny. Zaraz po wojnie, był
ogromny popyt na tanie środki transportu a wraz z prostą konstrukcją i
hasłem "Nadszedł czas, mieć BSA!"A7 osiągnął sukces.
495cc
pojemności produkowało 26 KM i rozpędzał się do 85 mil na godzinę
(137km/h). Konstrukcyjnie pojedynczy wałek rozrządu nad cylindrami,
zawory sterowane poprzez długie popychacze przechodzące przez tunel w
bloku . System ten wymagał znacznej ilości śrub i nakrętek do mocowani
głowicy, wiele z nich było głęboko ukryte i wymagały specjalnych kluczy. Podobnie jak w innych brytyjskich motocyklach tego okresu, rozwiązanie tego typu regularnie doprowadzało do wycieków oleju.
Większość
motocykli tego okresu miało osobną skrzynie biegów ze stałym naciągiem
łańcuch, lub skrzynię mocowaną na gwintowanych zawiasach. A7 był
prekursorem zespolonej skrzyni biegów, poprzez przykręcenie skrzyni do
tylnej części skrzyni korbowej, oraz wewnętrzny napinacz do łańcucha
podstawowego. To dawało mu wygląd zespolonej jednostki. Rozwiązanie to
było później użyte w budowie
nowszych konstrukcji (np. BSA C12/C15, BSA B40, Triumph 3TA i). W 1954
roku BSA powrócił do starszego systemu. Prawdopodobnie powodem, były za
słabe na te czasy technologie uszczelnia i odlewów żeliwnych.
Elektryka
(jak było powszechne dla większości brytyjskich motocykli z okresu)
składała się z dwóch niezależnych systemów, bardzo solidny i samodzielny
Lucas magneto , oraz prądnica do ładowania akumulatora i zapewniającą
światła.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz