Trochę historii

W 1960 roku Kawasaki nabyło udziały w firmie Meguro, firma ta miała licencję na produkcję kopii BSA A7 o pojemności 500 cc (A7 był pierwszym dwucylindrowcem BSA). Meguro w latach powojennych był największym producentem motocykli w Japonii. Niestety w latach 50-siątych firma zaczęła podupadać a inwestycja Kawasaki pozwoliła na uruchomienie własnej kopii A7 ale już z literką K w nazwie.

Kawasaki pozostało wierne tradycji i nadal wykorzystywało silniki dwucylindrowe, rzędowe z wykorbieniem 360 stopni. W 1963 roku Kawasaki przejął całkowicie udziały w Meguro. W 1965 roku wprowadził serię K2 ze zmienionymi łożyskami wału korbowego oraz większą pompą oleju, oba te zabiegi miały rozwiązać problem ze smarowaniem silnika. Zmieniono także tylną część ramy oraz zbiornik paliwa. Wszystkie te zabiegi jeszcze bardziej zbliżyły wygląd K2 do swojego oryginału.

W 1967 roku Kawasaki powiększa pojemność do 625 cc i zabieg ten rozpoczyna historię serii W. Pierwszy motocykl tej serii to Kawasaki W1. Stylistycznie Kawasaki podporządkowuje się rynkom eksportowym, dodaje elegancki zbiornik oraz sportowe błotniki. Serię W zaczęto określać jako kopię BSA A10. Nie była to prawda, firmy poszły w innych kierunkach, A10 miał większą średnicę cylindra i krótszy skok tłoka. Silniki Kawasaki dawały lepsze przyspieszenie i miały możliwość osiągania większej ilości obrotów na minutę oraz inny charakter pracy silnika. Mimo wchodzenia na rynki większych i wielocylindrowych silników w takich modelach jak BSA Rocet 3 czy Kawasaki Mach III, które były szybsze i miały lepiej „wyważone” silniki Kawasaki w 1968 roku wprowadza zmieniony model W2 Commander, oraz w 1972 roku model W3. Produkcja serii W kończy się w 1975 roku

Odrodzenie serii W zaczyna się w 1999 roku. Powstaję model W 650 który ma 676 cc, wałek rozrządu w głowicy, wykorbienie 360 stopni i nazwa rozpoczyna się na W. Kawasaki wraca do korzeni.

Więcej o W 650 niebawem ….